رابطه ی میان ویژگی های شخصیت فراگیران ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی و فعالیت های بازده شفاهی زبان

افزایش پژوهش ها در حوزه ی تفاوت های فردی، مفاهیم و موضوعات تازه ای را در خصوص ماهیت تفاوت های فراگیران مطرح نموده است. روز به روز، بر تعداد پژوهش هایی با موضوع تفاوت های فردی در فرآیند یادگیری افزوده می شود (بیالیستوک، 1979؛ چاپیلی و رابرتز، 1986؛ روبین، 1975). این پژوهش، تلاشی است برای کشف هرگونه رابطه ی موجود میان ویژگی های شخصیت فراگیران ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی و عملکرد آنها در فعالیت های مختلف بازده شفاهی به لحاظ دقت، روانی، و پیچیدگی کلام. این پژوهش، همچنین به کشف این موضوع که آیا عملکردهای متفاوت در فعالیت های بازده شفاهی، نتیجه ی طراحی ها و ویژگی های متفاوت فعالیت هاست یا حاصل تفاوت در ویژگی های شخصیتی فراگیران می پردازد. به منظور پاسخ دهی به سوالات این پژوهش، مدل پنج فاکتوری شخصیت مورد استفاده قرار گرفت که شامل پنج ویژگی روان رنجوری، برونگرایی، انعطاف پذیری، دلپذیری، و مسئولیت پذیری می باشد. تقسیم بندی انواع فعالیت های پیشنهاد شده توسط پیکا، کاناگی، و فالودان (1993) در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت.پنج نوع فعالیت در پنج جلسه متوالی به اجرا درآمد. نمونه های کلامی شرکت کنندگان مورد تجزیه و تحلیل کمی و کیفی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان دهنده تعامل میان ویژگی های شخصیتی شرکت کنندگان و نوع طراحی و ویژگی های فعالیت ها می باشد. همانطور که مورفی (2003) خاطر نشان می کند، نتایج یادگیری، حاصل ویژگی های فردی شرکت کنندگان، طراحی نوع فعالیت، و محیطی که فعالیت در آن انجام شده است، می باشد. تأثیر ویژگی های شخصیتی می تواند به عنوان یکی از کمک های درون- فردی در نظر گرفته شود که بر نتایج هر فعالیت تأثیر می گذارد. برمبنای نتایج این پژوهش، طراحی و ویژگی های فعالیت می توانند باعث عملکردهای مختلفی در فعالیت های بازده شفاهی به لحاظ دقت، روانی، و پیچیدگی کلام شوند.